23-годишната Србинка, која беше прва најмлада пациентка на новоотворената болница за ковид во Батајница по поминатиот пекол со вирусот за Курир.рс вели:

Дури сега гледам каде бев, сега се плашам.

Цела Србија стравуваше, се грижеше, се надеваше и стискаше палци за 23-годишното девојче. Наташа претходно била здрава и права, а потоа, на почетокот на декември водеше животна битка во ковид болницата во Батајница. Таа беше најмладата пациентка на интензивна нега во новоотворената болница. Српски Курир ја најде Наташа жива и здрававо нејзината куќа во Велика Плана, 10 дена откако ја напушти болницата.

„Не бев ни свесна дека мојот живот е во опасност. Бев будна цело време, не бев во никаква кома, но не се сеќавам на половина од тоа. Сите лекари и медицински сестри ме галеа, ме гледаа, беа постојано околу мене. Знаев дека сум најмладиот пациент, но во ниту еден момент не почувствував дека мојата состојба е толку страшна“, ја раскажува својата приказна за Курир Наташа, кој пристигна во Батајница на 6 декември од ковид болницата во Смедеревска Паланка.

Новинарите на Курир ја видоа Наташа на интензивна нега во Батајница, кога беа меѓу првите медиумски екипи кои влегоа во новата ковид болница. Поминала шест дена на интензивна нега, а потоа пет дена на полуинтензивна нега.

„Имаше луѓе околу мене на апарати за дишење, просторијата беше полна, но јас воопшто не бев свесен за мојата состојба или што навистина се случува таму. Тој престој на одделот за интензивна нега ми се чинеше како нормален престој во болница. Сега, кога ќе видам каде бев, кога знам каква беше вистинската состојба на сите луѓе што лежеа покрај мене, сега сум само исплашена“, изјавила Наташа, која не сакала да се објави нејзината фотографија.

Наташа е единствената од нејзиното семејство која досега прележала ковид 19.

„Во куќата сме петмина и никој освен мене не бил заразен, ниту имал никакви симптоми. Како, не знам, но тоа е вистина“, рекла Наташа.

Кога ја добила битката за живот и преминала од интензивна во полуинтензивна нега, требалода ја врати силата и да го направи тој прв чекор.

„Имав вртоглавица кога требаше да го направам првиот чекор. И тогаш, кога успеав да го направам тоа, малку прошетав низ собата и одев така“, се сеќава Наташа, која уште прима инекции против згрутчување на крвта, антибиотици и еден куп витамини.

Таа додава:

„Сега се чувствувам добро, но мускулите, рацете и нозете сè уште ме болат. Малаксана сум и брзо се заморувам“



Republika.mk - содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.